นั่งรถไปหาเพื่อนที่พันทิพย์พลาซ่า
กว่าจะไปถึงก็นั่งรถตู้ไปกลัวไป เพราะเลิกงานหกโมงและก็นั่งรถตู้ไป
ทั้งรถมีผู้โดยสารสองคนหรือมีเราและมีป้าที่ไหนอีกคนก็ไม่รู้เครื่องออกกําลังกายมือสอง
คนขับรถก็เป็นผู้ชายวัยกลางคน จริงๆเขาคงเป็นคนดีแหละ
แต่คือมันเริ่มมืดแล้วไงเราก็ดูข่าว เห็นข่าวอยู่บ่อยๆ
ว่าแบบคนขับตู้พาผู้โดยสารไปข่มขืน พาผู้โดยสารไปขาย หรือปล้นอะไรประมานนี้
พอนั่งรถไปได้ไม่สักแค่ห้านาที ป้าแกก็ลงรถไป ตอนนี้แหละน่ากลัวไปอีก
คือทั้งรถเหลือเราอยู่คนเดียว ง่วงนอนก็นอนไม่ได้อีกคือกลัว
จะนั่งเล่นโทรศัพท์ก็ไม่ได้อีก มึนหัว จะอ้วก แล้วทำไงละที่นี้
ก็เปิดโทรศัพท์ดูจีพีเอสเลยว่าไปอีกแค่ไหน ไปอีกไกลไหม เครื่องออกกำลังกายลู่วิ่งคนขับรถพาไปตามเส้นทางที่โทรศัพท์มันบอกหรือเปล่า
นั่งรถไปได้อีกสองป้าย
ก็มีป้าขึ้นมาอีกสองคน
เราก็โล่งใจไปได้อีก แต่จู่ๆ ป้าทั้งสองคนก็เหมือนพร้อมใจกันลง
คือผ่านไปอีกสามป้าย ป้าแกก็ลงอีก เราก็นั่งรถคนเดียววนไปสิ พอดูจีพีเอสก็เหมือนว่าจะมาได้ครึ่งทางละ
ความรู้สึกตอนนั้นแบบกลัวมากอ่ะ กลัวทุกอย่าง
แต่แล้วก็มีเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งขึ้นมาประมานห้าหกคน เราก็สบายใจขึ้นมาหน่อย
นั่งรถไปอีกประมานสิบนาที เครื่องออกกําลังกายแบบไหนดีคนขับรถพูดขึ้นมาว่าป้ายหน้าเป็นเดอะมองามวงศ์วานนะครับ
มีใครลงไหม เตรียมตัวเลยนะครับ
เราก็ดูจีพีเอสอีกทีแล้วเห็นว่าพันทิพย์พลาซ่ามันไม่ไกลเท่าไหล่
เลยถามลุงคนขับรถว่ารถคันนี้เลยไปพันทิพย์ไหมค่ะ ลุงแกก็เลยบอกไปครับ
เราก็เลยบอกว่างั้นเดี๋ยวหนูไปลงพันทิพย์ค่ะ พอถึงพันทิพย์เราก็จ่ายค่าโดยสารไป 25
บาท
ซึ่งก็เป็นราคาที่ไม่แพงเพราะถ้าเรานั่งรถแท็กซี่มาตั้งแต่ที่พักของเราก็คงไม่ต่ำกว่า
100 บาทเป็นแน่ เพราะรถค่อนข้างติดและก็ค่อนข้างไกลเหมือนกัน เครื่องออกกําลังกายราคาถูกพอลงรถเสร็จก็โทรหาเพื่อน เพื่อนบอกว่าอยู่ตรงหน้าพันทิพย์เลย
เราเลยบอกว่ารออยู่ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวเราเดินไปหา เราก็เดินข้ามสะพานลอยไปอีกฝั่งหนึ่งเพื่อไปหาเพื่อน
พอถึงกลับจำเพื่อนไม่ได้ เพราะเพื่อนมันผอมลงแล้วอีกอย่างดันยอมผมสีทองอีก
จนเดินเลยเพื่อนแล้วมันต้องเรียกเรา พอเจอกันก็เลยถามว่ากินอะไรไปหรือยัง
เพื่อนบอกกินลูกชิ้นแล้ว ก็เลยเดินดูของกันแล้วก็เพื่อนก็ชวนไปเดินที่จตุจักร
พอยื่นรอรถอยู่ได้สักห้านาทีก็มีรถเมล์มาจอด
ค่ารถแค่ 12 บาทเองเครื่องออกกําลังกาย